പ്രവാസത്തിന്റെ മര്മ്മരങ്ങളില്
ചോരവാര്ന്ന്
കിടന്ന
അവന്റെ ആത്മാവ്
ഒരു
പൊടിക്കാറ്റുപോലെ
വീണ്ടും എന്നെ
ചുഴറ്റിയെത്തുന്നത്
അവന് മണലില്
വരച്ചിട്ട-
ചിത്രങ്ങളായിട്ടായിരുന്നു.
ചൂടിലും
ശൈത്യത്തിലും
വിരലുകള് മുക്കി
അവന് വരച്ചിട്ട
ചിത്രങ്ങള്ക്ക്
സ്വസ്ഥമാവാന്
ചുമരുകള്
ഇല്ലായിരുന്നു.
പ്രദര്ശന
വേദികളില്ലായിരുന്നു.
ശ്വാസപിടച്ചിലുകളുടെ
വഴികളില്
അവന്റെ ചിരികള്
മയങ്ങിക്കിടപ്പുണ്ട്.
മരുഭൂമിയുടെ ദാഹത്തില്-
ഇനിയൊരിക്കലും
കാണാത്ത-
അവന്റെ
അസ്ഥികൂടവും പൊതിഞ്ഞു
ഒരു മണല്ക്കൂന
ഇന്നും ഇവിടെയുണ്ട്
അവന്റെ വിയര്പ്പു
കുടിച്ചു വറ്റിച്ച-
മരുഭൂമിയില് ഇന്നും
ആ മര്മ്മരങ്ങളുണ്ട്
ഇന്നും ആ മണ്വിളികളുണ്ട്.
No comments:
Post a Comment